 |
| Casa - Museo do autor en Gres, Vila de Cruces |
Hai unhas horas souben a noticia de que no dia de hoxe morreu Neira Vilas. Tiña 87 anos pero semellaba ser quen de chegar á eternidade. Sempre de centro en centro, de conferencia en conferencia, en encontros de diverso tipo... Non sabería dicir as veces que o escoitei, con ou sen Anisia ao lado. Víase mermar fisicamente, pero sempre nos admirou a súa lucidez apesar dos anos. Recentemente alguén falando de Otero dixo que era como Pepe Neira Vilas, ía onde o chamasen, só había que ilo buscar. O seu compromiso co país e coa lingua foi innegábel, quede por iso no noso recordo. E non haberá mellor homenaxe que a lectura da súa obra.
Casualmente traballamos coas Memorias dun neno labrego a fins do ano pasado nalgunhas aulas, agora será sen dúbida tarefa inescusábel. Botaremos man outra vez da entrevista que lle fixeron Marga do Val e Xoán Carlos Garrido.
Totalmente de acordo en que a mellor homenaxe é a lectura da súa obra. Eu vou mercar a última, Romería de historias, para poder lela.
ResponderEliminar