 |
| Tijeradeoro, o pai |
Tamén me tiven que valer do Tijeradeoro, que era un xastre, fillo doutro xastre, compañeiro de agulla do Milhomes... Páx. 9. Galaxia, 1978.
Esta entrada leva meses facéndome as beiras, pero non colleu forma ata agora. Agora si é tempo. Quero unir as miñas palabras ás que se dirán mañá en San Francisco, nomeadamente ás dos meus alumnos. Esta é a miña homenaxe a Blanco Amor. Para ser xustos, nin sequera é enteiramente miña; fíxoa posible a xenerosidade da familia do Tijeradeoro, en concreto a dun neto seu, gardián das historias familiares. Foi el quen me fixo chegar as fotos, quen me contou que o Tijeradeoro naceu e viviu sempre na Rúa da Paz na veciñanza de insignes ourensáns como Risco e Otero, e preto do propio Blanco Amor.
 |
| Tijeradeoro, o fillo |
E aínda que morreu novo, o seu nome pervivirá con todo o dereito, pois o autor d´A esmorga quixo citalo como fonte dun dos textos cume da narrativa do século XX.
