| De lamujerforzuda.wordpress.com |
No 2014 homenaxearemos a Xosé Mª Díaz Castro (Guitiriz, 1914 - Lugo, 1990), un poeta da chamada "Xeración do 36".
Díaz Castro insírese na poética paisaxística, de longa tradición na nosa literatura. Publicou un único libro, Nimbos (1961), nel podemos atopar o poema "Penélope", presenza obrigada en calquera antoloxía da poesía galega. Remítovos a Camiño longo.
Terra, paisaxe e relixiosidade son os piares da súa poesía. Nela, luz e tebras enfróntanse constantemente, algo que podedes apreciar moi ben nestes versos que tamén choran con nostalxia o paso do tempo.
Nimbos
Se é que o poema é só un nimbo de lus
que os ollos cegos póñenlles ás cousas
soñadas, ou amadas nas teebras,
das cousas que xa foron e se foron
pro siguen sendo e non se van xa máis,
das sombras que, xogando cos meus ollos,
na miña vida en lume se enxeriron,
eu deixo eiquí os nimbos, coma cinza
de rosas que onte encheron de perfume
 |
| castelo de Parga, no concello de Guitiriz |
No hay comentarios:
Publicar un comentario